Rozdział 733

Pewność siebie mamy dodaje mi otuchy, chociaż trudno mi nawet myśleć o tym, co się stało.

„Nie jestem pewna, czy wszystko w porządku” – mówię, opuszczając głowę, by spojrzeć na kieliszek wina. „Nie jestem pewna, czy kiedykolwiek będę... tym, kim byłam. Albo nigdy nie będę... chcę, żeby było inaczej”. Moja ręka unosi się teraz wyżej, dłoń obejmuje bandaż, który zakrywa mój ślad. Jest całkowicie wygojony, po prostu... nie jestem jeszcze gotowa, żeby na niego spojrzeć.

„Myślę, że to ma sens, kochanie” – mówi Cora, kiwając głową w moją stronę. „Myślę... że to prawdopodobnie jedna z największych tragedii w życiu, podobna do utraty rodzica. Będziesz odczuwać wielki żal przez długi czas”.