Rozdział 227

„Jest jeszcze jedna ostatnia próba, zanim zostaniesz w pełni zapisany” – mówi powoli tata, obierając pomarańczę jednym długim paskiem. „I to są twoje egzaminy końcowe. Jeśli je zdasz, nie będę się z tobą spierał o powrót do Akademii”.

Złapałam oddech, podekscytowana, pochyliłam się, by podziękować tacie z całego serca.

„Ale!” mówi tata, unosząc palec. „Nie będę już tego trzymał w tajemnicy – ani przed urzędnikami, ani przed twoimi profesorami. Przynajmniej tymi, z którymi pracujesz. Jeśli zdasz egzaminy końcowe, porozmawiamy z każdym z twoich profesorów. A jeśli odmówią współpracy z tobą...” wzrusza ramionami, patrząc mi w oczy. „Nie będę ich zmuszał, Ariel. I ty też nie powinnaś tego robić. To... zbyt niebezpieczny świat, żeby nie pracować z ludźmi, którzy stawiają na ciebie”.