Rozdział 366 Czy płacz jest pożyteczny?

Po wypowiedzeniu tych słów oczy Julii Sanders natychmiast się zaszkliły, odwróciła głowę, by spojrzeć na rozległą przestrzeń morza, a fala rozpaczy zalała ją.

Gdy się odwróciła, błysk łez w kącikach jej oczu spotkał się ze wzrokiem Fredericka. Frederick westchnął cicho, podchodząc bliżej Julii, jego palce delikatnie odgarniały wilgoć z jej oczu. „Zawsze jest sposób, nie martw się”.

Jego próba pocieszenia przyniosła nieoczekiwany efekt. Zamiast uspokoić jej obawy, wewnętrzny zamęt Julii wybuchł. Nagle się załamała, a dźwięk podobny do szlochu wyrwał się z jej ust, gdy rzuciła się w objęcia Fredericka.