Rozdział 97 Księga 2 pięćdziesiąt siedem

Pokój został oczyszczony z dymu i teraz mogła zobaczyć piękno. Jej jedzenie było na stole, a Michael i Gary pracowali w pokoju do nauki z otwartymi drzwiami. Wtedy podniósł wzrok i ich oczy się spotkały.

Emily nieśmiało odwróciła wzrok, ale Michael tego nie zrobił. Jego spojrzenie zatrzymało się na niej, w jego oczach były uśmiechy i szczęście. Wszystko wydarzyło się tak szybko, że wciąż próbował się do tego przyzwyczaić. Nie może w to uwierzyć, Emily, jego Emily w końcu należy do niego i teraz może rościć sobie do niej prawo wszędzie, a nie tylko w swoim sercu. To też wymaga przyzwyczajenia.

Gary spojrzał na swojego szefa, gdy ten już nie odpowiadał na to, co mówił, tylko po to, by odkryć, że on też mógł nie słuchać. Podążył za wzrokiem i zobaczył, że wpatruje się w Emily, która starała się jak najlepiej na nich nie patrzeć. Och, tak, życzył sobie i modlił się, aby wiedzieli o swojej miłości do siebie nawzajem, ale nie chce stać się trzecim kołem u wozu, kiedy jest z nimi „szefie?”