Rozdział 116 Księga 3 piętnaście

Emily pobiegła do domu zaraz po pracy, wpadła do ulubionego sklepu Michaela w winiarni, żeby kupić mu butelkę Roberta Mondaviego, chciała mu ją podarować jako przeprosiny za to, że nie zjadła z nim lunchu. Hannah przywitała się z nią, gdy ją zobaczyła, i pocałowała syna w głowę, pytając o jego samopoczucie, po czym pobiegła po schodach, żeby przygotować kolację.

Zakładała właśnie kolczyk, gdy wszedł Michael, uśmiechnęła się do niego przez lustro, mówiąc: „Cześć”.

Michael gapił się na nią, wciąż stojąc w drzwiach, westchnął, a następnie podszedł do łóżka i upuścił teczkę wraz z brązową kopertą. Emily odwróciła się do niego, gdy nic nie powiedział ani nie odpowiedział na jej powitania, „wszystko w porządku?” zapytała, gdy zaczął siadać na łóżku, „Michael?” Wypuścił głęboki oddech i spojrzał na nią, jego oczy nie były jego zwykłym jasnoniebieskim, były trochę ciemne, a ona bardzo dobrze znała ten kolor.