Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 1601
  2. Rozdział 1602
  3. Rozdział 1603
  4. Rozdział 1604
  5. Rozdział 1605
  6. Rozdział 1606
  7. Rozdział 1607
  8. Rozdział 1608
  9. Rozdział 1609
  10. Rozdział 1610
  11. Rozdział 1611
  12. Rozdział 1612
  13. Rozdział 1613
  14. Rozdział 1614
  15. Rozdział 1615
  16. Rozdział 1616
  17. Rozdział 1617
  18. Rozdział 1618
  19. Rozdział 1619
  20. Rozdział 1620

Rozdział 1411

Do kolacji pozostało jeszcze trochę czasu. W ogrodzie za sypialniami królowa Julia była ubrana w ekskluzywną białą aksamitną suknię, ozdobioną ręcznie haftowanym kwiatem jaśminu, który wyglądał tak realistycznie, że można by pomyśleć, że mógłby odlecieć. Królowa Julia miała delikatną skórę, która zaczynała wykazywać oznaki starzenia. Jej długie włosy, białe jak śnieg i bez żadnej skazy, były związane z tyłu głowy. Zapadnięte oczy sprawiały, że wyglądały głęboko i kusząco. Mimo to nie dało się ukryć jej mądrości i mocy. Emanowała spokojną i elegancką aurą typową dla dojrzałej kobiety. Stała tam, symbol spokoju w upływającym czasie. Ale pod jej spokojnym wyglądem zewnętrznym kryło się ukryte poczucie szlachetności i dominacji. Wszystko to wydawało się dziwnie znajome. Stara służąca, Lea, próbowała narzucić królowej płaszcz, ale miała z tym problem. Królowa Julia odebrała jej płaszcz i sama narzuciła go sobie na ramiona. Spojrzała przez duże szklane okno przed sobą i przywołała na usta delikatny uśmiech, jej oczy były łagodne i czułe. „Lea, powinnaś iść spać”. Stojąc u jej boku, Lea odpowiedziała z szacunkiem:

Do kolacji pozostało jeszcze trochę czasu. W ogrodzie za sypialnią królowa Julia była ubrana w ekskluzywną białą aksamitną suknię, ozdobioną ręcznie haftowanym kwiatem jaśminu, który wyglądał tak realistycznie, że można by pomyśleć, że może odlecieć. Królowa Julia miała delikatną skórę, która zaczynała wykazywać oznaki wieku. Jej długie włosy, białe jak śnieg i bez żadnej skazy, były związane z tyłu głowy. Zapadnięte oczy sprawiały, że wyglądały głęboko i kusząco. Mimo to nie dało się ukryć jej mądrości i mocy. Emanowała spokojną i elegancką aurą typową dla dojrzałej kobiety. Stała tam, symbol spokoju w upływającym czasie. Ale pod jej spokojnym wyglądem zewnętrznym kryło się ukryte poczucie szlachetności i dominacji. Wszystko to wydawało się dziwnie znajome. Stara służąca, Lea, próbowała narzucić królowej płaszcz, ale miała z tym problem. Królowa Julia wzięła od niej płaszcz i sama narzuciła go sobie na ramiona. Spojrzała przez duże szklane okno przed sobą i przywołała na usta delikatny uśmiech, jej oczy były łagodne i czułe. „Lea, powinnaś przejść na emeryturę”. Stojąc u jej boku, Lea odpowiedziała z szacunkiem:

„Obiecałam służyć ci przez całe życie”. Królowa Julia zachichotała, patrząc na diamentowe bransolety w swojej dłoni, mrucząc:

تم النسخ بنجاح!