Rozdział 1057

Z rozpuszczonymi włosami i drżącym ciałem Martha wskazała na Erika w przypływie gniewu. „Erik, czy ty nie masz sumienia? Dla kogo ja się trudziłam przez te wszystkie lata? Jak śmiesz robić coś takiego! Albo pozwól mi dziś dać upust złości, bijąc tę małą lafiryndę i wyrzucając ją, albo pójdę do pani Collins i opowiem jej wszystko o tym, co się wtedy wydarzyło!” „Martha!”

„Myślisz, że tego nie zrobię?”

Histeryczna tyrada Marthy sprawiła, że Erik poczuł się jak przebity balon. Na koniec po prostu tam stał, milcząc, nie patrząc na scenę.