Rozdział 75: Piraci i trupy

Ashton

„Pozwól, że ci pomogę” – powiedziałam cicho, co spowodowało, że Ron podniósł wzrok. Uniósł brwi, gdy mnie zobaczył, ale zaraz potem spuścił wzrok i wrócił do tego, co robił, uśmiechając się do mnie z politowaniem.

„Jestem zabójcą, potrafię sam się pielęgnować, ale dzięki” – odpowiedział Ron, wylewając alkohol na dłoń, w którą wbiła się kula. Nie mogłem powstrzymać się od zmarszczenia brwi na widok tego, co robił. Chwilę później Ron przestał wylewać alkohol na dłoń, wziął leżące na łóżku ubrania i włożył je do ust, znów wziął butelkę wina i wylał je na dłoń. Ron próbował stłumić ból, gryząc koszulę, starał się nie wydawać żadnego dźwięku.