Κεφάλαιο 89

Όχι

Τα μάτια του ήταν στο χέρι μου. Περίεργες κούφιες ράσπες βγαίνουν από μέσα του καθώς το αίμα κυλάει στο μπροστινό μέρος της κορυφής του.

Πολύ αργά κοιτάζει κάτω. Σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος για να του επιτρέψει να επεξεργαστεί αυτό που είχε συμβεί. Τα χέρια του τρέμουν καθώς αγγίζει το στήθος του, κράζει και το σώμα του κουνιέται. Χωρίς ούτε μια σκέψη, τον έδιωξα από την ταράτσα. Μένω ακίνητος μέχρι να ακούσω το σώμα του να χτυπά στο έδαφος με μια εκκωφαντική ρωγμή. Καθισμένος, τραβάω τα γόνατά μου στο στήθος μου, αφήνοντας τον κρύο νυχτερινό αέρα να θροίσει στα μαλλιά μου. Μόλις είχα σκοτώσει κάποιον.