Κεφάλαιο 160

Κοράκι

Τα πατερίτσες ήταν ένας εφιάλτης, αλλά όχι από τη δική μου οπτική γωνία.

Ο Ντάμιεν και ο Ντέιν περπατούσαν εκατέρωθεν δίπλα μου σαν να επρόκειτο να πέσω από στιγμή σε στιγμή. Σε κάθε σκοντάφτισμα, τους άκουγα να παίρνουν ανάσα και περίμενα σχεδόν κάποιον να πει ότι θα ήταν απλώς πιο εύκολο αν με κουβαλούσαν. Αυτό είχε κάνει ο Ντέιν στη Νία όταν για πρώτη φορά