Κεφάλαιο 142
Κοράκι
Χαμός, χάλι, χάλι, χάλι.
Τα πόδια μου με κουβαλούν πέρα δώθε, κατά μήκος του διαδρόμου του νοσοκομείου. Ως συνήθως, επικρατεί ησυχία και μου δίνει λίγο χρόνο να σκεφτώ.
Κοράκι
Χαμός, χάλι, χάλι, χάλι.
Τα πόδια μου με κουβαλούν πέρα δώθε, κατά μήκος του διαδρόμου του νοσοκομείου. Ως συνήθως, επικρατεί ησυχία και μου δίνει λίγο χρόνο να σκεφτώ.