Rozdział 7 Czy chcesz być panią Mitchell?

Ximena już wcześniej pytała o reputację Melanie w Fairedge. I odkryła, że większość ludzi uważała Melanie za osobę o dobrym sercu, która traktowała Neila jak własne dziecko. Rozpieszczała go i była dla niego czuła.

Nie tylko świat zewnętrzny, ale także członkowie rodziny Mitchell byli o tym przekonani.

Jednak Ximena uważała to za bardzo śmieszne. Gdyby to, co ludzie sądzili o Melanie, było prawdą, nie zrobiłaby czegoś takiego przed chwilą. Strach w oczach Neila, gdy spojrzał na Melanie, wyraźnie pokazywał, że się jej boi.

Z drugiej strony Melanie była pewna, że nikt nie odkryje jej prawdziwej osobowości. I mocno wierzyła, że ten nieistotny lekarz nie będzie wtrącał się w prywatne sprawy innych ludzi. W końcu nie przyniosłoby jej to żadnych korzyści.

„Jeśli nic innego nie pozostało, możesz już wyjść” – powiedziała Melanie triumfalnym tonem, nawet nie patrząc na Ximenę.

Następnie kontynuowała pouczanie Neila: „Słuchaj uważnie. Jestem jedyną osobą na świecie, która jest dla ciebie dobra. Więc nie ufaj nikomu innemu. Każdy, kto się do ciebie zbliża, próbuje cię wykorzystać, aby zbliżyć się do twojego ojca i zostać panią Mitchell. Jeśli dasz im szansę, bądź gotowa na porzucenie i wrzucenie do sierocińca”.

„Ja... ja nie chcę być porzucony. Nie chcę iść do sierocińca”. Neil energicznie pokręcił głową.

Melanie była zadowolona widząc jego reakcję na jej słowa.

Ale kiedy Ximena usłyszała słowa Melanie, nie mogła powstrzymać gniewu. Czy tak Melanie prała mózg Neilowi przez wszystkie te lata, kiedy jej nie było?

Nic dziwnego, że Neil tak bardzo bał się Melanie. Nie odważył się nawet przyznać, że Melanie go właśnie odepchnęła.

Jak śmie Melanie tak dręczyć Neila! Już przekroczyła granicę.

Ximena nie mogła już dłużej tłumić gniewu w swoim sercu. Złapała Melanie za włosy, niespodziewanie.

W tym momencie Melanie była pochłonięta pouczaniem Neila. I nie miała pojęcia, że jej pozornie normalna uwaga rozwścieczy lekarza siedzącego obok niej. Nigdy nie spodziewała się, że ten lekarz będzie tak wściekły, że zaatakuje ją fizycznie.

Lekarz pociągnął ją za włosy tak mocno, że poczuła, jakby jej skóra głowy miała zostać rozerwana. Walczyła, krzycząc z bólu. Ale zanim zdołała się uwolnić, lekarz siłą odepchnął ją od Neila.

„Hej, co w ciebie wstąpiło?” Melanie ryknęła, czując tak wielki ból.

„Neil jest młodym mistrzem rodziny Mitchell. Naprawdę ośmielasz się go dręczyć? Kim ty jesteś?” Ximena robiła, co mogła, by powstrzymać gniew.

„Co to ma wspólnego z tobą? Kim ty jesteś, żeby wtrącać się w moje sprawy?” – warknęła Melanie.

Ale to tylko jeszcze bardziej rozgniewało Ximenę. W jej oczach Melanie była nieszczęśliwą kobietą i nie pragnęła niczego bardziej, niż rozszarpać ją na strzępy.

Pielęgniarki usłyszały zamieszanie i pobiegły. I były zszokowane, widząc, jak Ximena atakuje Melanie. Czy dr Griffin naprawdę była taka bezczelna? Szybko interweniowały i ją powstrzymały.

Jedna z pielęgniarek powiedziała do Melanie: „Pani Griffin, bardzo nam przykro. Była na dyżurze wczoraj wieczorem. Jest wyczerpana i jej umysł nie jest jeszcze jasny. Proszę jej nie obwiniać”. Po tych słowach pośpiesznie dała znak Ximene, żeby przeprosiła.

Ximena walczyła z pragnieniem zabicia Melanie. Warknęła: „Pozwól jej stąd wyjść”.

Melanie roześmiała się ze złością i niedowierzaniem. „Wypędzasz mnie? Zapomniałeś, że ten szpital należy do rodziny Mitchell? Myślisz, że nie widzę twojego celu? Próbujesz zadowolić Neila, żeby móc poślubić kogoś z rodziny Mitchell, prawda? Jak śmiesz! Jesteś zwykłym lekarzem. Co sprawia, że myślisz, że możesz być panią Mitchell tylko dlatego, że operowałaś Neila?”

Następnie zwróciła się do Neila i powiedziała: „Neil, pozwól, że ci powiem. Od tej pory nie musisz być miły dla kobiet takich jak ona. Ona jest niczym innym, jak rozbijaczką małżeństw!”

Tym razem Ximena nie mogła się już powstrzymać. Złapała miskę zupy na stole i wylała ją Melanie na twarz.

W pokoju zapadła martwa cisza. Nawet Neil, który leżał na łóżku, był tak zszokowany, że jego oczy się rozszerzyły.

To była straszna scena.

W tym momencie ludzie z całego wydziału rzucili się, ponieważ usłyszeli ostry krzyk. A to, co zobaczyli, sprawiło, że zachłysnęli się powietrzem.

Zupa była cała na twarzy Melanie, spływając na szyję, ubranie i podłogę.

Wszyscy byli zbyt oszołomieni, żeby się ruszyć. Nigdy nie spodziewali się, że coś takiego się wydarzy.

Gdy odzyskali zmysły, spojrzeli na Ximenę obok Melanie. Byli pewni, że to ona była winowajczynią.

Cały personel szpitala spanikował. Byli w dupie!

Przez chwilę wydawało się, że zapomnieli o oddychaniu.

Po tym jak krzyknęła, Melanie histerycznie wrzasnęła na Ximenę: „Jesteś szalona!”

Ramon i pozostali również usłyszeli zamieszanie i pośpieszyli tam.

Kiedy personel szpitala zobaczył pociemniałą twarz Ramona, złe przeczucie napłynęło im do serc. Lachlan nawet złapał Ximenę za nadgarstek, próbując wyciągnąć ją z pokoju.

Wszyscy w Fairedge wiedzieli, kim była Melanie. Ramon na pewno nie pozwoliłby dr Griffin odejść po tym, co zrobiła Melanie.

„Doktorze Griffin, idź!” Lachlan nalegał w panice.

Dopiero wtedy Ximena zauważyła obecność Ramona.

„Dlaczego każesz mi iść? Dokąd pójdę?” Mówiąc to, Ximena spojrzała na Ramona ze złością w oczach .

Melanie nie miała pojęcia, dlaczego ten lekarz był tak wściekły. Zwróciła się do Ramona i poskarżyła się: „Ramon, spójrz, co zrobiła”.

Wybuchła płaczem, płakała, jakby miała złamane serce.

Ramon spojrzał na Neila na szpitalnym łóżku, a potem na bałagan w otoczeniu. Zapytał: „Co zrobiłeś?”

„Nic nie zrobiłam. Po prostu przyszłam odwiedzić Neila. Ale ta kobieta oszalała i mnie zaatakowała” – odpowiedziała Melanie.

Nic nie zrobiła, ale Dr Griffin ją zaatakował? Każdy, kto to usłyszał, pomyślałby, że ten lekarz jest nierozsądny.

Co więcej, ci, którzy przybyli później, nie byli świadkami działań Melanie. Z drugiej strony, widzieli tylko dr Griffina atakującego Melanie po wymianie kilku słów.

Wygląda na to, że winę ponosił doktor Griffin.

Dlatego, gdy Melanie się skarżyła, nikt nie obalił jej oskarżenia. Nikt też nie mówił w imieniu Ximeny. W końcu nie wiedzieli, dlaczego była taka zła.

„Skończyłaś robić scenę?” Ramon zapytał Ximenę głosem pełnym irytacji.

Melanie była potajemnie ulżona. Wiedziała, że Ramon nie będzie stał bezczynnie. Na pewno da nauczkę temu aroganckiemu lekarzowi.

Ale nie spodziewała się, że nawet w obliczu wściekłości Ramona, Ximena nie okaże strachu. Zamiast tego, Ximena odważyła się nawet odpowiedzieć.

„Jeśli chcesz, żeby Neil umarł, możesz pozwolić tej nieszczęsnej kobiecie dalej się nim opiekować” – powiedziała Ximena. Jej wypowiedź wywołała dreszcze u innych ludzi wokół.

Rzeczywiście, była zbyt zuchwała.

Lekarze i pielęgniarki rzucili się do przodu i próbowali odciągnąć Ximenę, ale bezskutecznie. Oczywiste było, że celowo sprzeciwiała się Melanie, nawet jeśli oznaczało to ryzyko życia.

Melanie wyglądała na skrzywdzoną. Powiedziała ze złością: „Neil jest synem mojej siostry. To naturalne, że się nim opiekuję. Kim ty jesteś, do cholery? Jak śmiesz wtrącać się w nasze rodzinne sprawy! Czy ty jesteś matką Neila?”

Oczywiście, każdy znał odpowiedź. Neil nie był synem doktora Griffina.

Oczy Ramona stały się zimne. Bezpośrednio poprosił Melanie, żeby wyszła.

Tłum nie rozumiał, dlaczego zrobił coś takiego. Spojrzeli na siebie i po cichu odeszli.

Gdy tylko drzwi się zamknęły, Ramon podszedł do Ximeny i brutalnie złapał ją za brodę.

„Lepiej trzymaj się z daleka od Neila. Jeśli zobaczę, że znów się do niego zbliżysz, umrzesz”.