Rozdział 129 Nie należy z tym igrać

Gdy tylko Brea się pojawiła, wszyscy natychmiast opanowali swoje emocje i powitali ją z uśmiechami i uprzejmym zachowaniem.

Pobiegła prosto do koleżanki z pracy, która krytykowała projekt Celii, i wybuchła do niej: „Czy masz jakiś problem z osobą, którą osobiście zatrudniłam? Ciekawi mnie uczelnia lub instytucja, którą ukończyłaś. Jakie wybitne dzieła zaprojektowałaś w ciągu ostatnich kilku lat?”

Twarz koleżanki stała się czerwona jak pomidor. Strach rósł w jej sercu. Dlatego powiedziała do Brei pochlebczo: „Brea, proszę, nie odbierz tego źle. Oczywiście, nie kwestionuję twojego gustu. Po prostu nie wierzę, że Celia ma bardzo silne umiejętności malarskie”.