บทที่ 50 เพื่อนสนิท

“ฉันขอโทษจริงๆ แคลร์ ฉันเป็นเพื่อนที่แย่ที่สุดเลย ฉันทำให้คุณผิดหวัง” เซียร่ากระซิบด้วยความเศร้าใจ เธอรู้สึกผิด

แคลร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน แม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ การตกหลุมรักก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเสมอไป เซียร่าได้พบกับคนที่อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก แคลร์ค่อยๆ ตระหนักว่าเซียร่ายิ้มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป แคลร์ไม่เคยคิดว่าเป็นเพราะลุงของเธอ

“คุณจำได้ไหมว่าเราพบกันตอนเรียนมัธยมยังไง” แคลร์เตือนเซียร่าโดยไม่สนใจคำขอโทษของเธอในตอนนี้