Rozdział 102

„Widziałaś już ich wielkiego króla?” Erin zapytała Hama, innego niewolnika pracującego obok niej. Ich głosy były wyciszone, ale uszy Emeriel nastawiły się na wzmiankę o królu.

„Nie” – Ham pokręciła głową, jej ręka zręcznie odkopała upartego chwasta. „Ale jestem ciekawa, żeby go zobaczyć. Plotki, które słyszałam o nim odkąd byłam małą ling, trzymały mnie z daleka od jego bestialskiej formy, gdy był dziki. Urekai mają mnóstwo legend i przez tysiące lat byli uważani za jeden z najsilniejszych gatunków. Ten wielki król był niemal w każdej opowieści”.

„Mówią, że jego partnerka go oswoiła” – dodała Erin, a jej głos zabarwił się podziwem. „Według jednej legendy był zimnym i zdystansowanym młodym wielkim królem, zanim znalazł swoją partnerkę. Bezwzględnym wojownikiem, który zabijał bez wahania i wyrzutów sumienia. Zawsze chętny do walki i łupów wojennych. Inne królestwa drżały na jego imię. Ale legenda głosi, że złagodniał dzięki swojej rodzinie. Stał się mniej krwiożerczy, bardziej skupiony na rządzeniu swoim ludem z mądrością i współczuciem”.