Rozdział 311

Gdy szeroko otworzyła oczy i przewróciła nimi kilka razy, pięcioletnia Aino zaczęła wymyślać złowrogi plan. „Mała dziewczynko, chodź tutaj. Niech twój pradziadek przyjrzy się ci bliżej. Tęskniłem za tobą, chodź tutaj”. Gdy zobaczył, jak Aino śmiało podchodzi, Henry pomachał do niej. Starsza pani obok niego również zaczęła się uśmiechać, gdy spojrzała na dziewczynkę idącą w ich kierunku. Następnie zwróciła się do swojego syna i synowej, którzy siedzieli obok niej. „Sean, ta mała paczka radości może być dziewczynką, ale wygląda dokładnie tak jak ty, gdy byłeś młodszy. Spójrz, jak bardzo jest do ciebie podobna”.

Sean, który miał już ponad sześćdziesiąt lat, zarumienił się słysząc słowa matki: „To dziecko jest córką Sebastiana, więc wygląda jak Sebastian”.

Starsza pani upomniała go: „Czyż Sebastian nie jest twoim synem?!”