Rozdział 581 Nie wystawiaj mojej cierpliwości na próbę (część pierwsza)

Słońce późną jesienią nie było tak palące jak latem, ale wciąż wystarczająco intensywne, by po dłuższym wystawieniu na słońce czyjąś delikatną skórę poparzyć. Daisy zrobiła sobie przerwę, by odpocząć. Westchnęła, patrząc w górę na nieubłagane słońce. Po odzyskaniu oddechu nagle zdała sobie sprawę, jak daleko zaszła. Chociaż podróż jej nie wyczerpała, teraz była odwodniona.

Daisy podniosła rękę, by otrzeć pot z twarzy. Przypuszczała, że musi wyglądać o wiele straszniej niż podczas szkolenia terenowego w bazie. Przynajmniej w bazie nosiła płaskie buty bojowe zamiast wysokich obcasów i strój maskujący zamiast tej długiej sukienki, która ciągnęła się za nią i utrudniała chodzenie. W tej chwili czuła się jak utopiona mysz. Ale nie można było winić nikogo oprócz siebie. Początkowo planowała po prostu spacerować, ale zanim się zorientowała, zboczyła ze ścieżki i wylądowała na szczycie naturalnego parku leśnego. Chociaż cieszyła się pięknym wschodem słońca i świeżym górskim powietrzem, odkryła, że noszenie butów na wysokim obcasie podczas trekkingu po górach było dużym błędem.

Szczerze mówiąc, kiedy otworzyła szafę i zobaczyła błyszczący wachlarz sukienek tego ranka, jej serce zaczęło walić. Stała w miejscu i patrzyła na te damskie ubrania przez dość długi czas, nawet nie dotykając ani jednej z nich. W końcu odetchnęła z ulgą, gdy zauważyła, że są zupełnie nowe, z wciąż przyczepionymi metkami cenowymi, więc nie mogły to być ubrania innych kobiet. Ale miała problem z podjęciem decyzji, przeglądając kolekcję. Było dostępnych wiele marek i stylów, ale żaden z nich nie wydawał się do niej pasować. Wszystkie ubrania były albo bez ramiączek, albo z odkrytymi plecami, nawet jeśli górna część była akceptowalna, dolna część ledwo zakrywała jej biodro. Ostatecznie niechętnie wybrała tę długą, śnieżnobiałą sukienkę, która jeszcze bardziej dodała jej zdystansowanego wizerunku i nieziemskiej urody.