Bölüm 344

"Artık vedalaşma vaktimiz geldi."

Yaşayan bir kabusun ortaya çıkışını izliyorum. Her insan veda ediyor, her insan alnına bir öpücük konduruyor ve kulağına nazik bir fısıldama yapıyor.

Nasıl bu kadar kolay vazgeçebiliyorlar, neden vücudunun iyileşmesine izin vermiyorlar. Ona bize, bana geri dönmesi için ihtiyaç duyduğu daha fazla zamanı verin.