Rozdział 118

Nigdy nie byłam dobra w lukrowaniu rzeczy, ale starałam się stonować szczegóły, kiedy mówiłam jej, co wiem. Poczułam nerwowe trzepotanie w piersi, ponieważ nie odwróciła się i nie pobiegła po schodach. Nadal tu była, słuchając, chociaż jej oczy były gdzieś daleko. „Nazywała się Carson, chodziła na uniwersytet w mieście i prowadziła jedno ze stowarzyszeń studenckich. Miała przyjaciół i rodzinę”. Wyjaśniłam: „Wiem, że to mało prawdopodobne, ale musiałam zapytać. Wiem, że nie wiedziałaś o planach naszego ojca, ale tak to się zaczęło. Ona jest pierwsza, ale jest zbyt duże prawdopodobieństwo, że nie będzie ostatnia”.

Holly milczała tak długo, że zastanawiałem się, czy przychodzenie tutaj jest bezcelowe. Była nienaturalnie nieruchoma. Tristan był jedynym, który nie był na krawędzi, opierał się o ścianę, jakby to było powszechne zjawisko.

„Nie zawsze widzę rzeczy, czasami to dźwięki lub uczucia”. Jej głos był miękki i o kilka oktaw wyższy od mojego.