Rozdział 512

Mnich stał przy biurku, milczący i czujny. W milczeniu obserwował ciepły krajobraz rozciągający się przed nim; nawyk, który wpoił mu, gdy był mnichem i medytował w górach. Ale jego oczy nie wchłaniały piękna świata na zewnątrz; wręcz przeciwnie, kipiał z wściekłości. Jego siostrzeniec, głupiec, w którego chłopiec się przekształcił, był tak zafascynowany Rią Delano, że wysłał jednego z ich ludzi do kryjówki Delano, najnowszego klubu, a równie głupi facet doprowadził do śmierci swojego człowieka. Nielegalny migrant, którego rodzina była teraz na ulicy. Dusak kazał przyprowadzić kobiety i dzieci do prowadzonych przez siebie burdeli. Teraz wkrótce zostaną sprzedane, pomyślał mnich z niesmakiem.

Nie interesowało go, co jego siostrzeniec robił w wolnym czasie, ale MIAŁ swoje zdanie, kiedy młody człowiek pozwolił, by jego żądza wzięła górę nad interesami. I to właśnie się działo. Był zafascynowany tą dziewczyną Delano.

Mnich pokręcił głową i odwrócił się, by spojrzeć na Kasparowa, swojego najbardziej zaufanego człowieka. „Ach, mój synu” westchnął i wrócił do biurka, by usiąść za stołem, zgiął długi, cienki palec i wpatrywał się w dal. „Wygląda na to, że będziemy musieli wkroczyć do akcji. Młody Dusak nie ma jaj, by poradzić sobie z tą sytuacją”.