Rozdział 503

Prozerpina

Oparłam głowę o ramię Luciena i zapatrzyłam się na pagórkowaty krajobraz.

Minęło trochę czasu, zanim zrozumiałam, co powiedział mój kochanek. Byłam uspokojona myślą, że w końcu zrezygnuje ze stanowiska Szefa; wiedziałam również, że mój przyszły zięć, Philippe, jest zdolny i wrażliwy, prawdziwy dziedzic. Piers nie miał tak jednomyślnego oddania mafii, jak mój mąż, a teraz Philippe; a mój syn, Claude, wolałby wskakiwać i wyskakiwać z łóżek kobiet lub łamać komuś ręce niż regularne, kontrolowane zadanie kierowania tak dużą grupą jak mafia Delano. Nie miałam złudzeń; mój mąż był gangsterem, ale także osobą bardzo szanowaną i kochaną. Wejście w jego buty byłoby ogromnym zadaniem, a żaden z moich synów, przynajmniej najstarszy, nie był jeszcze gotowy.