Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 51
  2. Rozdział 52
  3. Rozdział 53
  4. Rozdział 54
  5. Rozdział 55
  6. Rozdział 56
  7. Rozdział 57
  8. Rozdział 58
  9. Rozdział 59
  10. Rozdział 60
  11. Rozdział 61
  12. Rozdział 62
  13. Rozdział 63
  14. Rozdział 64
  15. Rozdział 65
  16. Rozdział 66
  17. Rozdział 67
  18. Rozdział 68
  19. Rozdział 69
  20. Rozdział 70
  21. Rozdział 71
  22. Rozdział 72
  23. Rozdział 73
  24. Rozdział 74
  25. Rozdział 75
  26. Rozdział 76
  27. Rozdział 77
  28. Rozdział 78
  29. Rozdział 79
  30. Rozdział 80
  31. Rozdział 81
  32. Rozdział 82
  33. Rozdział 83
  34. Rozdział 84
  35. Rozdział 85
  36. Rozdział 86
  37. Rozdział 87
  38. Rozdział 88
  39. Rozdział 89
  40. Rozdział 90
  41. Rozdział 91
  42. Rozdział 92
  43. Rozdział 93
  44. Rozdział 94
  45. Rozdział 95
  46. Rozdział 96
  47. Rozdział 97
  48. Rozdział 98
  49. Rozdział 99
  50. Rozdział 100

Rozdział 7

Zostawać?

Chcieli, żebym został?

Przez dłuższą chwilę patrzyłem na rodzinę królewską, niepewny.

W ogóle nie spełniałam standardów selekcji. Nie pochodziłam ze szlachetnego rodu. Nie miałam wilka. Miałam już dziecko. Jak mogłabym wziąć udział?

Ale, bez względu na moje wątpliwości, nie mogłem zaprzeczyć rozkazowi Króla. Jeśli powiedział, żebym został, musiałem zostać.

Więc stałem tam, gdzie byłem.

Jak najlepiej potrafiłam, starałam się ignorować lodowate spojrzenie Nicholasa, gdy otwarcie się we mnie wpatrywał. Czy próbował mnie zastraszyć, żebym wyszła? Już to próbowałam.

Żadna ilość zastraszania nie zmusiłaby mnie do nieposłuszeństwa wobec bezpośredniego rozkazu Króla. Lubiłem mieć głowę przytwierdzoną do ciała.

Król ustąpił, a jego miejsce zajął jego Beta, Nathan.

„Teraz wyjaśnię zasady” – powiedział Nathan.

Jego głos był nieco łagodniejszy od głosu króla i wcale nie tak miły.

„Te zasady są poważne, panie. Ci, którzy nie będą w stanie ich przestrzegać, zostaną wykluczeni z selekcji. W pewnych przypadkach ci, którzy złamią zasady, mogą zostać straceni”.

Wydawało się, że powietrze opuściło pomieszczenie. Nikt się nie odezwał, ani nie wydał żadnego dźwięku. Wszyscy stali bardzo nieruchomo , obserwując i słuchając.

Aż Elva wyszeptała: „Co to znaczy?”

Odpowiedziałem cichym głosem: „To kara. Kiedy ktoś zrobi coś złego”.

„Jak wtedy, gdy nie chcą spać w porze drzemki?” – zapytała Elva.

Dziewczyna stojąca najbliżej mnie powiedziała: „Ciągła drzemka”.

Elva spojrzała na nią ciekawie. Za plecami Elvy rzuciłem dziewczynce zirytowane spojrzenie. Naprawdę nie chciałem teraz rozmawiać o śmierci z moją trzylatką, dziękuję.

„Nathan” – powiedział Nicholas.

Nathan, pilny sługa, natychmiast podszedł do niego. Nie słyszałem, co mówili, ale kiedy oboje spojrzeli na Elvę, nie mogłem powstrzymać się od zastanowienia, czy Nicholas nie zasugerował Nathanowi, żeby trochę przyhamował z mroczniejszą rozmową.

Może sobie to wyobrażałem. Może faktycznie mówił jakieś chamskie rzeczy, bo Nicholas był ostatnio najwyraźniej aroganckim workiem chujów.

Udawałem, że nie słyszę ich rozmowy i skupiłem się na wywołaniu uśmiechu na twarzy Elvy.

„Muszę podkreślić straszne konsekwencje łamania tych zasad” – argumentował Nathan, wystarczająco głośno, abym mógł go usłyszeć, stojąc tak blisko sceny.

„Więc zrób to, nie strasząc dziecka” – powiedział Nicholas.

„Będzie bardzo przerażona, jeśli będzie zmuszona tego być świadkiem”.

Brwi Nicholasa opadły z irytacją. „Nigdy nie zmusilibyśmy dziecka do...”

„Nathan” – powiedział Król, uciszając ich obu. Nathan natychmiast się wyprostował. Nicholas zamknął usta, ale nadal wydawał się niezadowolony.

„Kontynuuj” – powiedział Król, dając Nathanowi znak, żeby ruszył naprzód.

Nathan odchrząknął. „Poważne przestępstwa obejmują utrzymywanie tajnych relacji z kimś innym niż książęta, tajne utrzymywanie kontaktu ze światem zewnętrznym lub ujawnianie królewskich sekretów podczas transmisji na żywo lub poza nią”.

Machnął ręką w stronę tylnej części pomieszczenia i grupa służących wystąpiła naprzód.

„Teraz zostaniecie podzieleni i przeszukani” – kontynuował Nathan. „Wszystkie urządzenia komunikacyjne zostaną skonfiskowane. Dotyczy to również waszych telefonów”.

To wszystko było dla mnie nowością, chociaż żadna z innych dziewczyn nie wydawała się przesadnie zaniepokojona. Naprawdę żałowałam, że nie poświęciłam czasu na przeczytanie aplikacji.

Służący nas podzielili, jak powiedział Nathan. Poszłam za moją grupą do znajomego, sąsiedniego pokoju, gdzie każdy z nas został przeszukany. Nawet Elva nie uniknęła kontroli, chociaż jej delikatne przeszukanie wywołało u niej chichot.

Służąca, wyraźnie zauroczona, zrobiła śmieszną minę do Elvy, wywołując jeszcze więcej śmiechu. Pozostałe dziewczyny w pokoju otwarcie na nas patrzyły. Przy drzwiach zabrano nam telefony i je skatalogowano. „Wasze rzeczy osobiste zostaną zwrócone po wyjściu” – powiedziała jedna ze służących.

Gdy grupy spotkały się ponownie w salonie, Nathan odzyskał uwagę wszystkich. Rodzina królewska zniknęła za nim.

„Teraz oprowadzę cię” – oznajmił Nathan.

Podążaliśmy za nim przez ozdobny pałac, zaglądając do jadalni ze stołem, przy którym mogło usiąść pięćdziesiąt osób, następnie do sali balowej ze sklepionym malowanym sufitem, a następnie do wschodniego skrzydła, gdzie znajdowały się nasze pokoje.

تم النسخ بنجاح!