Rozdział 5: Kocham tylko Ciebie

„Myślisz, że ona próbuje się do ciebie zbliżyć, wykorzystując Precious?”

Luke założył, że jego brat będzie miał ku temu powody.

W końcu był dyrektorem generalnym Oliver Group, a firma zajmowała się nieruchomościami, zarządzaniem hotelarstwem, liniami jubilerskimi, domami towarowymi, sieciami rozrywkowymi i wieloma innymi branżami.

Ponadto wszystkie spółki zależne Oliver Group zapewniły sobie pozycję najlepszych w swoich branżach.

Ile pieniędzy posiadał ten człowiek? To była śmieszna myśl, nawet do rozważania.

Wystarczy powiedzieć, że jeden dziwny ruch jego brata postawił świat finansów na nogi.

Przez lata wiele osób próbowało nawiązać kontakt z jego bratem, zbliżając się do jego córki, Precious.

Wiele kobiet przyszło i odeszło, ale to był pierwszy raz, kiedy mężczyzna, o którym mowa, naprawdę chciał zbadać czyjąś przeszłość. „Ryan, co się dzieje?”

„Precious bardzo ją lubi.”

Cóż, dla Luke'a powód był całkowicie zrozumiały.

Dziewczynka była najcenniejszym skarbem rodziny Oliverów.

Było to oczywiste po jej imieniu i było to zamierzone od samego początku.

Ryan kończył w tym roku trzydzieści lat i ani razu nie był zainteresowany żadną kobietą.

Ale trzy lata temu przy bramie ich willi zostawiono niemowlę z notatką, że jest ono jego.

Biedne dziecko było w strasznym stanie, kiedy je znaleźli, skulone jak mała małpka.

Badanie lekarskie wykazało, że kości dziewczynki są złamane.

Jej ciało również było pełne siniaków. W tym momencie była już prawie martwa.

Rodzina Oliverów natychmiast wysłała córkę na oddział intensywnej terapii i wykonała test na ojcostwo, aby ustalić tożsamość dziecka.

Okazało się, że naprawdę była córką Ryana.

Ponieważ rodzice zawsze z utęsknieniem czekali na wieści o tym, że ich synowie kiedyś się ożenią i będą mieli dzieci, nowina ta ucieszyła ich oboje.

Ale był też smutek i żal.

Być może dlatego, że nie miała własnej matki, starsi obdarzali dziewczynkę całą miłością i uwagą, na jaką mogli sobie pozwolić.

Doszło do tego, że zaczęła zachowywać się samowolnie i arogancko, zwłaszcza wobec osób, które nie były częścią rodziny.

W szczególności odrzucała wszystkie kobiety , które interesowały się jej ojcem.

Nawet ci, którzy dyskretnie mówili o swoich zamiarach, nie uniknęli jej gniewu.

I chociaż zachowanie Precious zdawało się wkurzać mężczyznę, z którym Ryan spotykał się na randce w ciemno, to rzeczywiście był to pierwszy raz, kiedy Luke widział, jak dziewczyna rzuca się na kobietę, i to nieznajomą.

Powiedziała nawet coś, czego nigdy nie spodziewał się, że powie:

"Podoba mi się".

Gdyby ktoś celowo użył Precious... Luke podniósł się na nogi.

"Zaraz to sprawdzę!"

Wróciła do pokoju VIP, który zarezerwował Roger, a Wendy ledwie weszła do środka, gdy Raymond rzucił się na nią i złapał ją za nogi.

"Co się stało, kochanie?"

„Mamo, dlaczego tak długo?” – jęknął chłopiec.

„Myślałem, że stało ci się coś złego.”

Jego słowa sprawiły, że zrobiło się ciepło na jej sercu.

Podniosła chłopca i poklepała go po tyłku, po czym weszła do pokoju.

„Co może się stać z mamą? Przypadkiem spotkałem na zewnątrz tę bardzo słodką dziewczynkę, która potrzebowała mojej pomocy”.

Bardzo słodką dziewczynkę? Dziewczynkę? Raymond nigdy wcześniej nie słyszał, żeby jego matka chwaliła inne dzieci! W umyśle chłopca rozbrzmiewał alarm.

"Co się stało?"

- zapytała Wendy, zauważając jego małą zmarszczkę.

Zawahał się na kilka sekund, zanim w końcu zapytał: „Mamo, czy wolisz dziewczyny? Dlaczego nie urodziłem się dziewczynką?”

Wyglądał na szczerze zdenerwowanego.

Rozbawiona Wendy złożyła mu na policzku serdecznego, mocnego całusa.

„Mamusia lubi Raya. Ja kocham Raya najbardziej!”

Uszy małego chłopca zrobiły się czerwone i wiercił się w ramionach matki.

„Jestem czteroletnim mężczyzną” – oznajmił z dumą.

„Od tej pory nie możesz mnie już tak całować.”

„Bez względu na to, ile masz lat, nadal jesteś dobrym chłopcem mamusi!” Raymond uśmiechnął się wbrew sobie.

Roger uśmiechnął się, patrząc na nich i odsuwając krzesła, aby umożliwić im zajęcie miejsc przy stole.

„Dobrze, dobrze. Chodźcie zjeść!”

"Jesteśmy tu!"

Godzinę później…

„Wow! Jest gorąco! Jest tak gorąco!”

Luke dyszał, a jego koszula była przesiąknięta potem.

Wpadł do pokoju VIP i ruszył prosto do dzbanka z zimną herbatą stojącego na rogu.

Pospiesznie nalał sobie filiżankę i wypił ją dwoma dużymi łykami, wdzięczny, gdy napój pomógł mu się trochę ochłodzić.

Opadł na krzesło znajdujące się najbliżej klimatyzatora.

„Ach, już lepiej. W końcu czuję, że znów żyję!”

„Czy wypełniłeś swoją misję?”

„Tak!” odpowiedział Luke, drwiąco chowając teczkę za plecami.

„Hej Ryan, zgadnij, czego się dowiedziałem.”

"Powiedz mi!"

"Kurczę, jesteś taki nudny!"

Luke oddał teczkę bratu.

„Ta kobieta nazywa się Wendy Finch i ma zaledwie dwadzieścia trzy lata. Jest z nami spokrewniona. W pewnym sensie. Jest kuzynką Rosie Finch”.

"Rosie Finch?"

„Tak, żona naszego dobrego przyjaciela, Kane'a Evansa. Zostaliśmy zaproszeni na ich ślub cztery lata temu. I tu robi się ciekawie. Czy pamiętasz ten pogrzeb, na którym byliśmy z Kane'em trzy lata temu? To miał być pogrzeb kuzyna Rosie Finch! Tego samego kuzyna!”

Oczy Ryana zabłysły ostrym kątem, gdy otworzył teczkę i zaczął przeglądać dokumenty. Luke kontynuował rozmowę.

„Wendy Finch jest naprawdę nieszczęśliwa i żałosna. Jej matka zmarła, gdy miała zaledwie sześć lat, a jej ojciec ożenił się ponownie wkrótce potem. Macocha miała własną córkę o imieniu Eris. Wendy ma jednak jeszcze jedną siostrę, która miała tych samych rodziców co ona. Ta druga siostra jest o sześć lat starsza i była mężatką

Kiedy skończyła osiemnaście lat, jej ojciec oddał ją bogatemu starcowi. I jeszcze jeden ważny fakt — Wendy Finch podobno zakochała się w Brian Oliverze, gdy miała szesnaście lat!"

"Brian Oliver?"

„Tak! Brian Oliver, nasz siostrzeniec!”

Luke wzruszył ramionami i kontynuował.

„Mieli być w związku, ale nagle Brian się zakochał i związał się z przyrodnią siostrą Wendy trzy lata później. A potem... Cóż, nikt tak naprawdę nie wiedział na pewno, co się stało, ale pojawiła się wiadomość, że Wendy po prostu „umarła”. Jej rodzina zorganizowała jej pogrzeb i wszystko. Okazuje się, że żyje i opuściła Ywood, wyjeżdżając do USA”.

Ryan przerzucił strony i dotarł do części poświęconej jej przeprowadzce do USA.

Papier był pusty. Spojrzał na brata.

„Nie pytaj mnie. Ja też nie wiem! Nie było żadnych informacji o jej życiu w USA, jakby ta część jej życia została całkowicie wymazana z publicznej wiedzy. Nawet przy wszystkich naszych zasobach nie mogliśmy znaleźć niczego”. Ryan zmarszczył brwi.

„Niemniej jednak mogę z całą pewnością stwierdzić, że nie miała zamiaru zbliżać się do Precious”.

„Dlaczego tak myślisz?”

„Ponieważ dopiero dziś wróciła do miasta. Wysiadła z samolotu około dwie godziny temu” – wyjaśnił Luke.

„Nie mogła mieć tak szczęśliwego spotkania”.

Ryan nic nie powiedział i spojrzał na akta.

„Nie martw się. Ona nic nie zrobi Precious.”

To sprawiło, że brat rzucił mu spojrzenie.

„Czy jest Pan absolutnie pewien?”

"Tak!"

"Dlaczego?"

„Wendy Finch jest aktorką, a celem jej powrotu jest przesłuchanie do sztuki The Story of Concubine Ivanka”.

„I to wystarczy, żeby przekonać cię, że ona nie stanowi zagrożenia dla mojej córki?”

"Oczywiście, że nie!"

Luke powiedział wyraźnie urażony.

Pochylił się nad biurkiem Ryana i powiedział żartobliwym tonem: „Zgadnij, kto jest jej agentem”.

„Okej, przestań próbować ze mną grać!”

„Humph! Takie nudne! Jej agentem jest Roger Johnson. Prawdopodobnie ma też coś wspólnego z przerwą w dostępie do danych na temat jej pobytu w USA. Musieli się tam znać, skoro Roger również był w USA trzy lata temu. Poza tym, czy on nie poprosił nas o otwarcie w dodatku zaledwie kilka dni temu? To samo przesłuchanie, ta sama sztuka. To musiało być dla Wendy Finch!”

Palce Ryana zamarły w powietrzu.

Roger Johnson! Nie był typem człowieka, który traktowałby ludzi dobrze bez powodu.

Jaki więc związek mógł łączyć Rogera z tą kobietą?