Rozdział 20 List Judy

Punkt widzenia Jacka

Wyjaśniłem Baxterom tyle, ile mogłem lub chciałem, kiedy zadzwoniłem do nich w sprawie Isabelli. Pomyślałem, że zostawię szczegóły ich córce. Niedługo potem opuściłem szpital, akurat gdy przyjechała policja. Miałem gówno do załatwienia i znałem idealną osobę, która pomoże mi pomścić Isabellę.

Po wysłaniu wiadomości tekstowej do znajomego i oczekiwaniu na potwierdzenie, kieruję jeepa w stronę umówionego miejsca spotkania. Moje myśli kierują się do skurwysynów, których kiedyś nazywałem przyjaciółmi. Nie mogę uwierzyć, że nie posłuchali mojego ostrzeżenia; to tak, jakby mnie testowali. Cóż, teraz czeka ich świat bólu, ponieważ właśnie uwolnili bestię, którą ukrywam.