Rozdział 160 Zadanie Ashiny: 28

Wszyscy trzymaliśmy się za ręce i w mgnieniu oka znaleźliśmy się w Krainie Fae. Rozejrzałam się dookoła, było pięknie! Kolory były tak żywe. Zapachy były niemal przepyszne. Jedyne, co nas otaczało, to piękne zielone pola. Powiedziałam: „To miejsce jest cudowne” każdemu, kto słuchał. Conri przytulił mnie mocno do siebie i powiedział: „Coś jest nie tak. Nie spuszczam cię z oczu, Ash”. Uśmiechnęłam się: „Jesteś niesamowity. Wiesz o tym, prawda?” On tylko się uśmiechnął. Selene powiedziała: „Wy dwoje jesteście słodcy. Wysoki Sąd jest tuż tutaj”. Powiedziałam: „Tutaj nic nie ma”. Selene pstryknęła palcami i wszyscy się pojawili.

Alady z długimi białymi włosami i bardzo jasną cerą wstała: „Selene, jak miło, że tu jesteś. Kim jest ten podwładny, którego nam przyprowadziłaś?” Selene powiedziała: „Adelina, to nie jest podwładny. To Ashina. Jest moją bezpośrednią potomkinią. Mężczyzna stojący obok niej jest jej partnerem i księciem Lycan, Conri”. Adelina podeszła do mnie, spojrzała na mnie od góry do dołu, a potem podeszła do Conri i położyła mu rękę na ramieniu. Warknąłem: „Zabieraj ręce z mojego partnera. Władca Fae czy nie, wyrwę je z twojego ciała”. Spojrzała na mnie z uśmieszkiem i powiedziała: „Humph, chciałabym zobaczyć, jak próbujesz”. Potem kontynuowała dotykanie Conri. Spojrzałem na Selene, skinęła głową, a ja złapałem ją za ręce, wykręciłem je, aż były na granicy wytrzymałości, zanim się poddała. Powiedziała: „To nie jest zwykły wilk”. Powiedziałem: „Nie słyszałaś Selene, kiedy mnie przedstawiała?”

Wtedy mężczyzna o jaskraworudych włosach i rzęsach powiedział: „Dość, Adelino! Wróć na swoje miejsce. Dałaś jasno do zrozumienia, że jesteś bezwstydna i że ta dziewczyna nie jest po prostu zwykłym potomkiem wilkołaka . Ta dziewczyna jest tą jedyną”. Selene uśmiechnęła się i powiedziała: „Masz rację, Magusie. Ona jest tą, która kontynuuje jednoczenie gatunków tam, gdzie skończyła jej matka”.