Rozdział 50

Ona

Reszta wieczoru mija bez dalszych dramatów, ale jeśli chodzi o mnie, noc była do bani. Procesja przez starą dzielnicę miasta byłaby magiczna w każdym innym czasie – z tradycjami, muzyką i namacalną wesołością wszystkich wokół nas. Gdybym mógł skupić się na czymkolwiek innym niż moje myśli, jestem prawie pewien, że zakochałbym się w tej okazji, ale nie byłem w stanie poświęcić wydarzeniom uwagi, na jaką zasługiwały.

Jestem wyczerpana, kiedy w końcu możemy wyjść, myśląc, że jutro na pewno będę potrzebowała bardzo długiej drzemki, nawet gdy wsiadam na tył limuzyny. Jestem rozproszona i zrzędliwa, a kiedy Sinclair wślizguje się do samochodu obok mnie, zwalniam swoje miejsce, wybierając to naprzeciwko niego.