Rozdział 2

Mój wzrok padł na spodnie Nicholasa rozwieszone na łóżku. Luźny pas był skręcony w coś, co wyglądało jak płacząca twarz. Czarny telefon wystający z jednego rogu wydawał się przygnębiający.

W naszym małżeństwie ceniłam zarówno miłość, jak i prywatność. Szanowaliśmy swoją przestrzeń osobistą i nigdy nie dotykaliśmy swoich telefonów.

Ale wcześniej już przeszukałem jego badanie. Czy to coś zmieni?

Wyciągnąłem jego telefon i szybko zagrzebałem się pod kołdrą. Schowałem również głowę.

Byłem zdenerwowany.

Nigdy nic dobrego nie wynikło z przeglądania telefonu twojego partnera. Bałam się znaleźć dowody na jego romans z Claudią, ale bałam się też, że niczego nie znajdę i stanę się paranoiczką.

Szczękałam zębami, gdy pomyślałam o różańcu, który lubił nosić.

Nicholas, co właściwie przede mną ukrywałeś?

Nie wiem, czy to przez drżenie rąk, czy przez zdenerwowanie, kilkakrotnie wpisałem złe hasło.

W końcu na ekranie pojawił się komunikat: „Nieprawidłowe hasło. Spróbuj ponownie za 30 sekund”.

Czy byłem naiwny?

Mogłam otworzyć jego sejf, ale nie jego telefon.

Z moim pulsującym sercem w tle, w myślach przeszłam przez wszystkie hasła, jakie mogłam wymyślić. Miałam sucho w ustach i połykałam powietrze, odliczając sekundy.

Pięć, cztery, trzy, dwa...

Nagle koc przykrywający moją głowę został podniesiony.

"Co robisz?"

Nicholas stał tam, a jego goła górna część ciała ociekała wodą. Jego ośmiopak był wystawiony na widok publiczny.

Miał szary ręcznik owinięty wokół dolnej połowy ciała. Dało mi to kuszący wgląd w linię V, która prowadziła do innych części jego ciała, które pobudzały moją wyobraźnię.

Po raz pierwszy nie mogłem docenić widoku przystojnego mężczyzny po kąpieli. Moja uwaga była całkowicie skupiona na jego reakcji na to, że trzymam jego telefon.

Najwyraźniej nie spodziewał się, że będę trzymać jego telefon w rękach. Spojrzał na mnie z gniewem i zamarł.

„Kochanie” – powiedziałam cicho. Czułam się winna. Byłam jak złodziejka przyłapana na gorącym uczynku. Nie wiedziałam, co powiedzieć, żeby przełamać niezręczność.

Jego jabłko Adama podskoczyło, a gniew zawirował w jego oczach. „Ariana Jones!”

Nicholas sięgnął po telefon. Ale myśląc, że mnie uderzy, instynktownie się uchylił. Jeden z nas nacisnął spust migawki i w nieodpowiednim momencie w pokoju rozległo się „kliknięcie”.

Na ekranie miałam potargane włosy, łzy w oczach i śmiertelnie bladą cerę.

Trudno było uwierzyć, że to ta sama osoba, która stała przed lustrem. Jeszcze kilka godzin temu czułam się jak uwodzicielka, która mogła zdobyć jego duszę.

Nicholas spojrzał na telefon, a jego wyraz twarzy lekko złagodniał. W jego głosie dało się wyczuć nutę żartu, gdy powiedział: „Co to jest? Dokumentujesz swój pierwszy raz, kiedy nosisz bieliznę dla mnie?”

Dopiero wtedy zdałam sobie sprawę, że moje ciało zostało odsłonięte. Zarumieniłam się i rzuciłam mu się w ramiona. „Przepraszam”.

Uklękłam na łóżku i mocno trzymałam go w talii, patrząc na niego błagalnym wzrokiem. „Kochanie, chcę to zrobić.

Z 26 lat, które przeżyłam, Nicholas był centrum mojego życia przez 20.

Od pierwszego razu, kiedy spojrzałam na niego z daleka, nigdy nie odwróciłam wzroku. Moje nastoletnie myśli były delikatne, a ja byłam głęboko zanurzona w fantazji o nieodwzajemnionej miłości.

Nie chciałam, żeby wiara w moim życiu się rozpadła. Kochałam Nicholasa całym sercem i chciałam, żeby on kochał mnie tak samo.

Nicholas podniósł rękę, by pogłaskać mnie po głowie, a twarde linie jego szczęki lekko zmiękły. „Muszę towarzyszyć Claudii na razie. Potem mogę rozważyć zabranie cię w podróż”.

Ostrożnie go zbadałem: „Jak Claudia została ranna? Dlaczego trafiła do szpitala w środku nocy?” „To nic. Po prostu stara dolegliwość”.

W zwykle zimnym i stanowczym spojrzeniu Nicholasa niespodziewanie dostrzegłem cień ucieczki. Poczułem ukłucie rozczarowania. Wiedziałem, że nie chciał mi powiedzieć prawdy.

„Czy będziemy tylko we dwoje?” – zapytałam niepewnie ponownie.

Nawet w naszą podróż poślubną zaangażowaliśmy Claudię. Zaraz po ślubie z Nicholasem Claudia poważnie zachorowała, a cała rodzina była wtedy bardzo napięta. Nie powiedzieli mi, jaka jest konkretna przyczyna choroby.

Wtedy, aby okazać swoją hojność i zyskać przychylność teściów, zgodziłem się na ich prośbę, aby zabrać Claudię ze sobą za granicę na leczenie.

Była wtedy jeszcze nieletnia i nie ufała mi. Chciała, żeby towarzyszył jej tylko Nicholas. Z uwagi na jej chorobę nic nie powiedziałem.

Ale od tamtej pory Nicholas i ja nigdy więcej nie podróżowaliśmy sami. Teraz zdałam sobie sprawę, jak niezdrowe było nasze małżeństwo i jak zawsze była trzecia osoba w naszym życiu.

Nicholas zawahał się.

„Co powiesz na kolejną podróż poślubną za granicę? Powinniśmy spróbować mieć dziecko. Frances zaczyna się niepokoić” – naciskałam i podniosłam stawkę.

Być może Nicholas przypomniał sobie swoje dawne długi u mnie, albo może pomyślał o toniku, którym napoiła go matka. Zmarszczył brwi, a potem się rozluźnił i w końcu skinął głową.

„Do którego kraju chcesz pojechać?” Pomógł mi wygładzić włosy na szyi, co wywołało u mnie mrowienie w sercu. To była mieszanka miłości i nienawiści.

Uśmiechnęłam się i naśladowałam zachwyconą, przyjemną postawę Claudii. „Oczywiście, pierwszym przystankiem będzie nasz własny kraj. Miejscem docelowym jest Coral Villa w Radiant City, tutaj, w naszym łóżku!”

Skoczyłam i zarzuciłam mu ręce na szyję. Całowałam go namiętnie, a moje nogi oplotły jego talię.

Odwzajemnił pocałunek. Jego dłonie ostrożnie objęły moje biodra i oboje opadliśmy na łóżko.

W końcu udało mi się go włączyć.

Nicholas nadszedł mocno, a moje cienkie ubranie szybko zniknęło. Złapał mnie za kostki obiema rękami i miał zamiar zrobić następny krok, gdy zadzwonił jego telefon.

„Nick!” Na pasku powiadomień pojawiła się wiadomość.

Nacisk na moje kostki wzrósł, powodując pewien dyskomfort. On również wyraźnie zauważył wiadomość.

Następnie Claudia przesłała kilka zdjęć.

„Nick, dobrze wyglądam? Szybko, pochwal mnie!”

„Jeszcze nie skończyłeś prysznica? Kiedy wrócisz?”

Claudia zawsze była radosna i pełna entuzjazmu. Zawsze wysyłała wiadomości jak z karabinu maszynowego.

Nicholas mnie puścił, ale ja go nie puściłam. Zaczepiłam nogami jego pas.

„Nie idź. Czy nie możemy kontynuować?”

Mój głos był niemożliwie miękki. Robiłam wszystko, co mogłam, żeby go skusić.

Jego głos był chrapliwy, gdy uszczypnął mnie w udo. „Nie jestem już w nastroju”.

Ból sprawił, że rozluźniłam uścisk i zobaczyłam, jak owija się ręcznikiem i idzie na dół do garderoby.

W tym domu Claudia i ja mieliśmy różne role. Ona była rozpieszczaną ulubienicą rodziny, uprzywilejowanym dzieckiem.

Tymczasem, jako żona Nicholasa, muszę zawsze postępować właściwie, być łagodna i cnotliwa oraz „widzieć szerszy obraz”.

Gdyby kiedyś powiedział coś takiego, posłusznie bym się położył i dalej trwał w gorzkiej pustce i samotności.

Ale gdy ziarno wątpliwości już wykiełkowało, nie mogło przestać rosnąć, dopóki coś nie zostanie udowodnione.

Pośpiesznie pobiegłem za nim boso.

To, co zobaczyłem w garderobie, było szokujące.