Rozdział 272

„Ty” – mówi June, mrużąc oczy i wyciągając jedną rękę, by wskazać na Lucę – „właśnie narobiłeś sobie wroga, panie. Gdzie jest ten drugi? Może polubię go bardziej”.

Śmieję się do mojej młodszej siostry i trochę rozluźniam ramiona, trochę rozbawiona, że ona już wie o mojej sytuacji z partnerem, więc nie muszę niezręcznie tłumaczyć, dlaczego przyprowadziłam do domu dwóch chłopaków. Mama musiała jej powiedzieć, i każdemu innemu, kogo uważała za potrzebnego, żeby uniknąć dziwnej sceny.

Odsuwam się trochę od siostry, wciąż ją trzymając, żeby nie uciekła, i uśmiecham się, gdy ją oglądam. „Podoba mi się twoja nowa fryzura!” – mówię, poważnie i kiwam głową z entuzjazmem, gdy patrzę na jej włosy, które są zafarbowane na czarno, zakrywając różowozłote, które pasują do moich i mamy. „Wyglądasz tak fajnie. Teraz jesteś cała upiorna”.