Rozdział 1406

Robin westchnął lekko. „Młodzi ludzie mają tendencję do działania pod wpływem impulsu i dają się ponieść emocjom. Nie przejmuj się tym za bardzo. Damon może wpaść później, a ty możesz to z nim omówić…” Cole spojrzał na Robina, po czym pokręcił głową z westchnieniem. „Ach, to zawsze jest zmartwienie z młodymi. Zawsze wysoko ceniłem zdolności Damona, ale… jest młody, nie przeszedł jeszcze przez całą tę miłosną historię i nie wie, co jest ważne. Przekazanie czegoś tak dużego jak Harper Group dzieciakowi takiemu jak Damon jest niepewne, ponieważ kto wie, jakie nieprzewidywalne rzeczy mogą się wydarzyć w przyszłości…” Tuż przed tym, jak Cole to powiedział, jego spojrzenie w stronę Robina zostało złapane przez Presleya. Ci, którzy zrozumieli implikacje słów Cole'a, zrozumieliby to. Robin udawał głupiego i błysnął łagodnym uśmiechem. Damon właśnie dotarł do drzwi, gdy podsłuchał rozmowę toczącą się w środku. Jego brwi ściągnęły się, prawie niezauważalnie. Drzwi się otworzyły i wszyscy patrzyli, jak Damon, wysoki i imponujący, wszedł do środka. Młodzi ludzie mieli swój własny klimat i determinację, ale potrafili też posiadać opanowanie i stałość odnoszących sukcesy dorosłych. Starsi ludzie z kolei mieli tendencję do bycia bardziej ograniczonymi w tym, co mogli zaoferować. Ale patrząc, jak Damon w milczeniu wchodzi do pokoju, Cole poczuł falę zażenowania z powodu jego wcześniejszych komentarzy. Czuł się trochę niezręcznie, ale to było tylko chwilowe. Najpilniejszą kwestią było teraz odzyskanie Wendy od Damona. „Damon, minęły dni. Błagam cię. Proszę, puść Wendy …” Damon spojrzał zimno na Cole’a. „Jeszcze nie skończyłem rozliczać się z nią”.

Robin lekko westchnął. „Młodzi ludzie mają tendencję do działania pod wpływem impulsu i ponoszenia się. Nie przejmuj się tym za bardzo. Damon może wpaść później, wtedy będziesz mógł to z nim omówić... Cole spojrzał na Robina, po czym z westchnieniem odwrócił głowę. „Ach, zawsze martwię się o młodych. Zawsze wysoko ceniłem umiejętności Damona, ale... jest młody, nie przeżył jeszcze całej tej miłosnej przygody i nie wie, co jest ważne. Przekazanie czegoś tak wielkiego jak Harper Group dzieciakowi takiemu jak Damon jest niepewne, bo kto wie, jakie nieprzewidywalne rzeczy mogą się wydarzyć w przyszłości…” Tuż przed tym, jak Cole to powiedział, jego spojrzenie w stronę Robina przykuł Presley. Ci, którzy zrozumieli znaczenie słów Cole'a, zrozumieliby to. Robin udawał głupiego i błysnął łagodnym uśmiechem. Damon właśnie dotarł do drzwi, gdy podsłuchał rozmowę toczącą się w środku. Jego brwi ściągnęły się, prawie niezauważalnie. Drzwi się otworzyły i wszyscy patrzyli, jak Damon, wysoki i imponujący, wszedł do środka. Młodzi ludzie mieli swój własny klimat i determinację, ale mogli też posiadać opanowanie i stałość odnoszących sukcesy dorosłych. Starsi ludzie z kolei mieli tendencję do bycia bardziej ograniczonymi w tym, co mogli zaoferować. Ale patrząc na Damona wchodzącego do pokoju w milczeniu, Cole poczuł falę zażenowania z powodu swoich wcześniejszych komentarzy. Czuł się trochę niezręcznie, ale to było tylko chwilowe. Najpilniejszą kwestią było teraz odzyskanie Wendy od Damona. „Damon, minęły dni. Błagam cię. Proszę, puść Wendy…” Damon chłodno wpatrywał się w Cole'a. „Jeszcze nie skończyłem rozwiązywać z nią rachunków”.

„Jaki rachunek rozwiązywać?!” Presley nagle wrzasnął. „Jakiego problemu nie da się rozwiązać między tobą a kobietą?!”