Rozdział 633

Nie mógł wyczuć jej zapachu, prawdopodobnie dlatego, że wciąż miała na sobie maskujący spray, ale z jakiegoś powodu mój wilk był na misji do pewnego miejsca. Zaczął biec przez masę łobuzów, walcząc i gryząc, aby się przedostać. Kiedy dotarliśmy do linii stada, jego futro było zlepione krwią. Mój wilk i ja jednak nie przejmowaliśmy się tym. Było silne przyciąganie, jakby wszechświat prowadził mnie prosto do Judy. Biegliśmy tak szybko, że wszystko wokół nas było niczym więcej niż rozmyciem.

Słyszałem strzały w oddali za mną, gdy bitwa trwała. Zobaczyłem płomienie wdzierające się przez linie drzew i rozległy się wycia bólu. Stado chyliło się ku upadkowi, a Alpha Levi nie dawał żadnych znaków. Zastanawiałem się, czy został zaalarmowany o sytuacji w jednym ze swoich stad. Jako Lycan mógł dotrzeć tu w ciągu kilku minut, gdyby chciał.

Ta myśl mnie wkurzyła.