Rozdział 1334

„Czy dziś są urodziny Arlena?” Oczy Sereny zabłysły zaskoczeniem i radością. „Cóż, mówią, że kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje. Po prostu muszę iść i świętować z nim!” Zanim Eunice zdążyła zaprotestować, Serena wtrąciła się: „Mam kilka sukienek w walizce i prezent urodzinowy. Wybiorę coś z prezentów, które przywiozłam dla wujka Barda. Liczy się intencja, prawda?” Widząc entuzjazm Sereny, Eunice uśmiechnęła się swoimi błyszczącymi czerwonymi ustami i powiedziała: „Serena, kochanie, twoja siostra i ja zajmiemy się tym dziś wieczorem. Po prostu zostań w domu i nie przejmuj się, okej?” Serena nie spodziewała się, że ciocia Eunice znów jej odmówi, a w jej oczach widać było odrobinę urazy. „Będzie jeszcze wiele innych przyjęć urodzinowych, na które trzeba będzie pójść, ale dziś wieczorem pominiemy to”, powiedziała Eunice, po czym zwróciła się do Arabelli: „Powinnyśmy już iść. Robi się późno”. „Okej”. Arabella podążyła za ciotką Eunice, mijając Serenę, która nie mogła nie wyczuć wrzącej urazy i zazdrości Sereny.

Ta dziewczyna nigdy nie wyciągnęła wniosków ze swoich błędów z przeszłości.

Serena patrzyła, jak Eunice wychodzi z głównego domu i nie mogła się już dłużej powstrzymywać. Pobiegła za nią, szybko ją dogoniła i mocno chwyciła za rękę Eunice. „Ciociu Eunice, pozwól mi przynajmniej cię odprowadzić”. Chociaż powiedziała „ciebie”, Serena przylgnęła do ręki Eunice z niemal zaborczym wyrazem twarzy, jakby chciała zaznaczyć swoje terytorium nad Arabellą lub celowo zostawić ją na mrozie.