บทที่ 70 เรียกฉันว่าที่รัก
น้ำเสียงของมิทเชลฟังดูเย็นชาและหยาบกระด้าง
เรแกนหยุดชะงัก จู่ๆ เธอก็เกิดความรู้สึกอยากหันหลังกลับและจากไป
มุมปากของลอเรนโค้งเป็นรอยยิ้มเมื่อเธอเห็นเรแกนหยุด แต่เธอไม่ได้พูดอะไร เธอมองดูเรแกนวางซุปลงบนโต๊ะกาแฟ หันหลังกลับ และเตรียมตัวออกจากออฟฟิศ