Bölüm 122

ARIA'NIN POV'U

İçine itildiğim oda zifiri karanlıkla sarılmış, beni şaşkın ve savunmasız bırakıyor. Kalbim hızla çarparken, etrafımdakileri anlamaya çalışıyorum, karanlığın içinde üzerime bir huzursuzluk hissi çöküyor.

Kapıyı açmaya çalışıyorum ama sıkıca kilitli, beni içeri hapsediyor. Arkamda uğursuz kahkahanın belirgin sesini duyduğumda panik dalgası içimde yükseliyor. Dehşet beni ele geçiriyor ve karanlık ve uğursuz bir odada hiçbir kaçış yolu olmadan sıkışıp kaldığımı fark ediyorum.