Rozdział 5 Ona była poważna

Wilton Potter czekał przy bramie szpitala. Był ubrany w strój zawodowy, miał na sobie okulary bez oprawek. Stał niespokojnie obok Maybacha.

Widząc, że Darren wychodzi ze szpitala, Wilton podbiegł do niego. Zazwyczaj spokojny mężczyzna wydawał się dziś niespokojny. „Panie Sampson, w końcu pan jest. Mamy tylko pięć minut do rozpoczęcia międzynarodowej wideokonferencji. Materiały są tutaj...”

Darren podniósł rękę i zatrzymał Wiltona.

„Przełóż spotkanie”.

Wilton był na chwilę zaskoczony. „Okej” skinął głową.

Darren zawsze cenił tę współpracę. Wilton nie mógł zrozumieć, dlaczego nagle przełożył spotkanie.

Bez zbędnych ceregieli Wilton natychmiast zadzwonił do drugiej strony.

Konferencja była ważna dla Darrena. Przygotowywał się do niej od dawna. Jednak w tej chwili w jego umyśle rozbrzmiewał tylko głos Claire, która prosiła o rozwód.

Trzy lata temu jego ojciec miał zawał serca i Claire go uratowała.

Te dwie osoby od razu się polubiły. Gdy ojciec odkrył, że Claire lubi Darrena, poprosił syna o ślub z Claire.

Darren początkowo nie był chętny. Jednak ostatecznie poszedł na kompromis, aby spełnić ostatnią wolę ojca.

Chociaż byli małżeństwem, on i Claire nie żyli jak para. Byli uprzejmi tylko wobec siebie. Nie lubił swojej żony. Ale z czasem Darren przyzwyczaił się do jej towarzystwa.

Dwa miesiące temu upił się i spędził noc z Sierrą.

Próbował powiedzieć Claire prawdę, ale nigdy nie miał odwagi przyznać się do błędu.

To była jego wina. Był winien przeprosiny Claire.

Darren wsiadł do samochodu i zadzwonił do Claire, ale nikt nie odebrał.

Następnie zadzwonił do szpitala, ale powiedziano mu, że pacjentka już wyszła.

Darren wpadł w panikę.

Gdy miał już zadzwonić do domu, jego uwagę przykuło delikatne pudełko z prezentem, owinięte satynową wstążką.

„Co to jest?”

Wilton, siedzący na siedzeniu pasażera, odwrócił się. „Pani Sampson poprosiła mnie, żebym ci to dał”.

Twarz Darrena rozjaśniła się. „Widziałeś ją? Kiedy ci to dała?”

„Dziś rano.”

Było to tuż przed wypadkiem samochodowym. Serce Darrena zapadło się z rozczarowania.

Otworzył pudełko z prezentem i zobaczył parę wykwintnych spinek do mankietów w kształcie ogona wieloryba.

„Dziś jest wasza trzecia rocznica ślubu” – przypomniał mu Wilton.

Darren odwrócił się i spojrzał na niego gniewnie.

Wilton zdał sobie sprawę, że nie powinien tego mówić. Zmusił się do uśmiechu i odwrócił. Wilton poczuł się nieswojo, gdy wyczuł palące spojrzenie Darrena.

Darren wziął głęboki oddech i zadzwonił do kamerdynera Marcela Morrisa.

„Marcel, wracam do domu na kolację. Poproś szefa kuchni, żeby przygotował wszystkie ulubione dania Claire. A tak przy okazji, jest ranna. Upewnij się, że są odżywcze i unikaj niezdrowej żywności” – powiedział, głaszcząc spinki do mankietów w pudełku prezentowym.

„Tak, proszę pana.”

„Czy Claire jest w domu?”

"NIE."

Darren zmarszczył brwi, odkładając słuchawkę.

Było tak zimno na zewnątrz, a ona była ranna. Gdzie miałaby pójść?

Darren dzwonił do Claire kilka razy, ale nikt nie odbierał.

Założył, że Claire poprosiła o rozwód ze złości. Ale teraz zdał sobie sprawę, że mówiła poważnie.

Darren masował pulsujące skronie. Czuł, jak frustracja narasta w nim.