Rozdział 74

Morelowe oczy gwałtownie się obudziły; krople zimnego potu spływały po jej twarzy, gdy Cathy gwałtownie poderwała się na łóżku. Z unoszącą się klatką piersiową rozejrzała się dookoła. Rurki przymocowane do jej ciała już tam nie były, a subtelne ciepło łaskoczące jej skórę nie pochodziło z bezpośredniego zagrożenia pożarem, ale z miękkich smug pomarańczy przechodzących przez okna. Już poranek.

Ocierając pot z czoła, westchnęła głęboko i położyła się na prześcieradłach. Nigdy wcześniej nic takiego jej się nie przydarzyło. Więc co dokładnie było tym snem? Nie wiedziała, ale był tak żywy, jak się da, jak poprzednie życie, o którym zapomniała.

Biorąc głęboki oddech, powiedziała sobie, że to prawdopodobnie film, który oglądała wczoraj wieczorem, trochę ją rozwalił. Zamknęła oczy, żeby znów zasnąć, gdy nagle zadzwonił jej telefon. Na ekranie pojawiło się imię Chrisa Jensena.