Rozdział 270

„Jako Alfa stada mam nadzieję, że twoje umiejętności będą wystarczająco dobre, by poradzić sobie z pięcioma łotrzykami niewiele większymi ode mnie. Chociaż nigdy nie widziałem, żebyś walczył, więc to tylko przypuszczenie. Jeśli taka mała walka czyni cię bezużytecznym, być może jesteś w złej pozycji”. Staję obok Alfy Reggiego, ręce splecione za plecami, robiąc, co w mojej mocy, by wyćwiczyć twarz w czymś neutralnym. „Zawsze są zagrożenia, władza ma taki wpływ na niektórych ludzi. Nigdy nie zniknie, a jako Alfy i Starsi powinniście o tym wiedzieć i rozumieć, że jest to ogromna część waszego opisu stanowiska”.

„Uważaj na swój ton, dziewczyno. Nie masz prawa tu być. Więcej przepisów zostało zignorowanych, jeśli chodzi o ciebie, niż ktokolwiek, o kim kiedykolwiek słyszałem. Musisz wycofać się z tego oficjalnego spotkania z przywódcami naszego królestwa”.

„Jesteś w błędzie w wielu swoich założeniach, Emanuelu. Po pierwsze, ona sama sobie tu zasłużyła, ograniczenia wiekowe mają pomóc wilkom znaleźć partnerów, nic więcej. Po drugie, ona należy do tego spotkania, ponieważ była zaangażowana w walkę i udało jej się złapać i utrzymać przy życiu jedynego łotra, którego udało nam się przesłuchać. To coś, o czym twoi wojownicy powinni pomyśleć następnym razem, złapać, a nie zabić, w ten sposób uzyskamy więcej odpowiedzi. Po trzecie, jako przywódczyni w swojej watasze reprezentuje swojego Alfę pod jego nieobecność. Dobrze by było, gdybyś pamiętała, kto tu rządzi, mamy hierarchię z jakiegoś powodu i zostałaś wybrana, aby być jej częścią, a nie nią rządzić, ale Bogini Księżyca również odebrała ci te przywileje.