Rozdział 191

„Nie masz pojęcia, o czym mówisz i na pewno nie zasługujesz na szacunek ani posłuszeństwo. O której rano jest trening, o 5 rano? Chyba chciałaś, żebym była tam wcześnie. Czy to nadal aktualne, czy 5 rano pani wystarcza?” pytam, wstając z półpustą tacą. Mam dość siedzenia tutaj i słuchania, jak ta suka próbuje mnie sabotować, insynuując różne rzeczy. Nikt nie wie, po co tu jestem, a ona nie będzie mnie namawiać do rozmowy na ten temat. A ona straciła rozum, jeśli myśli, że będę ślepo za nią podążać. Po prostu tam stoję i gapię się na nią. Piłka jest po jej stronie, może albo wycofać się ze swojej śmiesznej potrzeby poczucia władzy, wydając mi polecenia, albo być przyzwoitym liderem zespołu i prowadzić. 5 rano, na zewnątrz, przy torze linowym. Nie spóźnij się.

Nawet bym o tym nie pomyślał. Wychodzę, żeby wyrzucić śmieci i zobaczyć, czy znajdę któregoś z kuchennych omegasów, żeby zobaczyć, czy uda mi się zdobyć trochę jedzenia lub przekąskę jutro rano.

Lillian, Nathaniel i Wyatt wstają, żeby pójść za mną. Kierujemy się do części wspólnej, ale ja cofam się w stronę kuchni.