Rozdział 138

Nie, nie robią tego, ale możesz zdecydować, czy im powiedzieć, czy nie. To nie jest tajemnica, którą musisz zachować, ale możesz, jeśli chcesz. Oni wyraźnie wiedzą, że coś się z tobą dzieje.

Spoglądam na nich wszystkich. To dla mnie ekscytująca wiadomość. Czegoś, czego pragnęłam dla siebie od tak dawna, że nie pamiętam, kiedy nie marzyłam o tym dniu. Jestem tak podekscytowana, że nie chcę tego przed nimi ukrywać. W końcu mam ludzi, z którymi mogę dzielić się takimi rzeczami, osiągnięciami, nad którymi pracowałam latami. Uśmiecham się promiennie do Alfy, a potem do każdego z moich przyjaciół. „Król Alfa, Wojownik Nickolas i Wojownik Osiston chcą, żebym trenowała na Elitarnego Wojownika”. Praktycznie piszczę. Kota sztywnieje pode mną. Cam chwyta krawędź biurka ojca, kostki natychmiast robią się białe, a twarz Olivera opada i opada na kolana, ciężko oddychając.

„ Bitty, myślałem, że o tym rozmawialiśmy”. Wciąga głęboko powietrze, jakby to było trudne. „Nie możesz odejść. Potrzebujemy cię, nie widzisz tego?” Dlaczego mnie błaga? To dobra wiadomość.