Rozdział 6 Okrutne zagrożenie Aleksandra Smitha

„Co ty tu do cholery robisz! Sophia Brown przebywa w więzieniu od pięciu lat. Czy to nie wystarczy, aby zrekompensować jej winę? Czego jeszcze chcesz?” Mark wystąpił naprzód i stanął przed Sophią Brown, patrząc ze złością Przez Aleksandra Smitha.

„Odszkodowanie?” Usta Alexandra Smitha wykrzywiły się w szyderczym grymasie. „To, co jest mi winna, może zostać spłacone dopiero po pięciu latach więzienia? Może powinienem po prostu zająć się tym małym draniem?”

Kiedy Sophia Brown to usłyszała, w jej oczach błysnęła panika. Wiedziała, że słowa Aleksandra Smitha były prawdą.

Zadrżała i upadła na kolana, błagając pokornie i desperacko: „Aleksander Smith, na pewno zrobię, co ci obiecałem. Proszę tylko, żebyś mnie wypuścił i dał mi kilka dni, dobrze? Proszę, proszę…”

Chciała po prostu wrócić i spędzić czas ze swoimi dziećmi.

Czy w ogóle nie jest to możliwe w ciągu tych kilku krótkich dni?

„Sophia Brown! Wstań! On nie ma odwagi nam nic zrobić.” Mark spojrzał na siostręzmartwiony, próbując dodać jej odwagi.

Jednak Sophia Brown była kiedyś jak delikatna biała róża w szklarni, ale teraz...

„Nie waż się nic sobie zrobić?” Alexander Smith znów zadrwił. „Marku, czy nic nie wiesz o okrucieństwie tego świata?”

Podniósł lekko rękę, a ochroniarze rzucili się na Marka niczym wilki, uderzając go jeden po drugim.

Chociaż Mark jest wysoki i silny, od wielu lat pracuje na budowach i ma spore umiejętności.

Ale Alexander Smith sprowadził wielu ochroniarzy i pod oblężeniem pięciu osób Mark szybko popadł w niekorzystną sytuację.

„ Nie walcz…Aleksandrze Smith , błagam, nie walcz.”Sophia Brown płakała i podczołgała się na kolanach do Aleksandra Smitha , błagając go, żeby przestał. „Mogę zrobić wszystko, o co mnie poprosisz, Proszę cię tylko, żebyś mnie wypuścił.” Bracie, proszę.”

„Nie błagaj go!” Marek ryknął w niekontrolowany sposób, próbując wyrwać się ochroniarzom, by uratować swoją siostrę. „Jeśli się odważysz, pobij mnie na śmierć!”

„Mogę zrobić z tobą, co chcę?” Alexander Smith chwycił Sophię Brown za podbródek, a jego oczy były pełne pogardy. „Jesteś naprawdę tani”.

„Nie dotykaj mojej matki!” Timmy rzucił się do przodu i ugryzł Alexandra Smitha w grzbiet dłoni.

Oczy Aleksandra Smitha surowo wpatrywały się w „małego drania” przed nim i podniósł rękę, by go uderzyć.

„Pstryk!” Ten policzek nie spadł na twarz Timmy'ego , ale mocno uderzył w twarz Sophii Brown .

Sophia Brown przytuliła Timmy'ego w ramiona i spojrzała na Alexandra Smitha ostrożnie i ze złością . „Nie dotykaj mojego syna!”

Dzisiejszy Alexander Smith przyprawia ją o skrajne mdłości.

Jeszcze bardziej załamuje ją fakt, że od wielu lat jest głęboko zakochana w tym mężczyźnie.

Widząc Sophię Brown chroniącą w ten sposób tego „skurwiela”, Alexander Smith wpadł w jeszcze większą złość. „Sophia Brown, do tej pory nadal nie chcesz mi powiedzieć, kim jest ten dziki człowiek? Tak bardzo chronisz jego nasienie!”

Alexander Smith nienawidził Sophii Brown, ponieważ nigdy nie ujawniła, kto był ojcem dziecka.

Sophia Brown szczelnie chroniła Timmy'ego, a matka i syn wydawali się bestiami gotowymi do walki w każdej chwili.

Widząc milczenie Sophii Brown, Alexander Smith wpadł w jeszcze większą złość. „Przyprowadźcie mi ich obu!”

„Sophia Brown ! Timmy…”

Mark próbował go powstrzymać, ale ochroniarz stracił przytomność kijem.

„Bracie!”– wołała Sophia Brown i próbowała podbiec, ale ochroniarz wepchnął ją do samochodu.

Alexander Smith ma rację, po prostu nie mogą konkurować z potężnymi.

Być może przeznaczeniem tych ludzi jest nadepnięcie na nich.

Samochód zatrzymał się przed willą rodziny Smithów. Sophia Brown mocno uściskała Timmy'ego i spojrzała na Alexandra Smitha nieufnie. – Co dokładnie chcesz zrobić?

„Nie wyjeżdżaj nigdzie przez ten miesiąc. Zostań tutaj i uważaj na siebie. Po miesiącu oddaj nerkę Emily.” Alexander Smith wysiadł z samochodu i uścisnął dłoń ugryzioną przez Timmy’ego. „Mała bestia”.

„Panie… czy zauważyłeś?” Po tym jak kierowca wysiadł z samochodu, szepnął do ucha Aleksandra Smitha : „Ten dzieciak naprawdę wygląda jak członek rodziny Smithów ?”

Alexander Smith był przez chwilę oszołomiony i podświadomie obejrzał się na małego gościa w samochodzie, który nie chciał wysiąść. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz, że między jego brwiami rzeczywiście znajdują sięślady rodziny Smithów .

Ale wkrótce twarz Aleksandra Smitha znów pociemniała i ostrzegł kierowcę zimnym głosem: „Za dużo mówisz!”

Alexander Smith w głębi serca wiedział, że nigdy nie dotknął Sophii Brown.

Któregoś razu zakochany w Sophii Brown uznał ją za skarb i pomyślał, że poczeka do dnia ślubu, żeby ją dotknąć. Wręcz przeciwnie, nie mogła znieść samotności i była już w związku z innym mężczyzną!

„Wsiadaj!” Niania poszła poprosić Timmy’ego, żeby wysiadł z samochodu, ale Timmy ukrył się w samochodzie jak mały wilczek i nie chciał wyjść.

Niania straciła cierpliwość i podniosła rękę, aby uderzyć Timmy'ego, ale została przez niego ugryziona.

„Mała bestio, jak śmiecie mnie ugryźć!” Niania podniosła miotłę i chciała uderzyćTimmy’ego .

Sophia Brown instynktownie trzymała dziecko w ramionach, a kij uderzył ją mocno w plecy. Bolało, ale była do tego przyzwyczajona.

– O co tyle hałasu?

Na drugim piętrze rodziny Smithów na balkonie stał mężczyzna, jego głos był niski i majestatyczny.

Niania odwróciła się przerażona i wielokrotnie przepraszała: „Mistrzu, przepraszam, zachowałam się niegrzecznie i zakłóciłam Twój odpoczynek”.

Mężczyzna zmarszczył brwi i jego wzrok padł na Aleksandra Smitha.

„Bracie… dlaczego wróciłeś?” Alexander Smith był zdenerwowany. Daniel nigdy nie wrócił do tego domu, więc dlaczego nagle wrócił dzisiaj?

- Co? Nie mogę wrócić? - zapytał chłodno Daniel.

Alexander Smith szybko opuścił głowę. – Nie to miałem na myśli.

W Haicheng wszyscy wiedzą, że rodzina Smithów nie jest czymś, za czym każdy może łatwo podążać. Całąrodzinę Smithów utrzymuje sam Daniel .

Ten człowiek, niezależnie od zdolności czy pochodzenia rodzinnego, jest osobą, na którą nikt w Haicheng nie może sobie pozwolić.

W samochodzie palce Sophii Brown lekko zamarzły, gdy trzymała dziecko. Ten głos... dlaczego brzmi znajomo?